Το παιδί ενηλικιώθηκε !!!

Αν γύρεις το κεφάλι σου πίσω στο καναπέ και δώσεις στον εαυτό σου 5-10 λεπτά καθαρής σκέψης, θα διαπιστώσεις πως αυτή η περίοδος, ιστορικά, θα πάρει τέτοια αξία όση ποτέ δεν φαντάστηκες. Οι πολυεπίπεδες αλλαγές σε όλο τον κοινωνικό ιστό είναι τέτοιες που απαγορεύεται στον οποιοδήποτε να απέχει. Στην οικονομία, στον πολιτισμό, στη πολιτική ταυτότητα του καθενός η οποία με τις τόσες μεταλλάξεις και κακόβουλες επιρροές που έχει δεχτεί, μοιάζει σαν λεηλατημένο από "σταυροφόρους" κάθε λογής, τοπίο. Η φύση ως τεράστιο κομμάτι του γενικότερου ιστού στέλνει μηνύματα τέτοια που μόνο ως απειλητικά μπορείς να τα εκλάβεις...

Μέσα σε όλα αυτά και κάπου στη μέση μεταξύ απαξίωσης και χλευασμού, υπάρχει ο αθλητισμός. Στην Ελλάδα, ο κύριος εκφραστής του, το ποδόσφαιρο, περνώντας μια παρατεταμένη κρίση, χάνει το κύριο γνώρισμά του που δεν είναι άλλο από τον λαϊκό του χαρακτήρα. Ακόμα και για εμάς, που δεν είμαστε και τόσο παλιοί το ποδόσφαιρο ήταν συνώνυμο της χαράς και της κοινωνικοποίησης.. Παραδοσιακά, ο γονιός θα προσηλύτιζε το παιδί στη "θρησκεία", στο σχολείο η καζούρα θα ήταν στα πλαίσια των "θέλω" μας και η καρδιά θα χτύπαγε μόνο για την Κυριακή... Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν κομματάκι αλλάξει. Στο σχολείο θα "παίξει" κανα "σόπι", ο πιτσιρικάς με την μπλούζα "των άλλων" θα ψειριστεί και η Κυριακή είναι μια τυπική διαδικασία, είναι το μέσο για όλη την μπίζνα της υπόλοιπης εβδομάδας.. Λαμόγια, ρουφιάνοι, υποτακτικοί, γλείφτες και άρματα είναι τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το τοπίο....

"Το θέμα είναι να παραμένεις άνθρωπος" ήταν η ατάκα της μεγάλης Κατερίνας Γώγου και για όσους έχουν αυτή την αγωνία, ο αγώνας είναι καθημερινός και δύσκολος. Σε αυτά τα πλαίσια -και εδώ ας το κάνουμε πιο συγκεκριμένο- ο δικός μας "αγώνας", η μη αποχή μας, (την οποία μόνο εμείς μπορούμε να ορίσουμε και κανείς άλλος) είναι αυτή η γωνιά. Ένα εγχείρημα που ξεκίνησε σαν αστείο, στη συνέχεια το πήραμε σοβαρότερα και τώρα πια έχουμε παθιαστεί μαζί του τόσο, όσο και με την ουσία που ασχολείται, τον ΠΑΟΚ.(για να ακριβολογούμε, σχεδόν τόσο...) Αν κοιτάξεις τα κλικ θα πεις πως δεν δικαιολογείται τόσος ντόρος, αλλά την δυναμική μας δεν την επιβεβαιώνουμε από κανέναν μετρητή, παραμόνο μετρώντας την πίστη μας στη προσπάθεια που κάνουμε! Μετά από πολλές κουβέντες μεταξύ μας και σε μια προσπάθεια να θέσουμε τα όρια αυτού που εδώ γίνεται, αποφασίσαμε πως δεν θέλουμε να υπάρχουν όρια... Πιστεύοντας πως κάθε τι πρέπει να εξελίσσεται, είτε πρόκειται για σκέψη που οφείλει να γίνει πράξη, είτε πρόκειτε για όνειρο που οφείλουμε να προσπαθήσουμε για την πραγμάτωσή του... Έτσι λοιπόν το SouthWest PAOK με αυτή την μορφή (ως blog), σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν και τη θέση του θα πάρει το "southwestpaok.gr"!!! Αυτή είναι η δική μας ΕΠΙΛΟΓΉ-μέχρι την επόμενη καλύτερη-.Είναι ένα όνειρο που πρόκειται να πραγματωθεί, ένα στοίχημα με τους εαυτούς μας που κερδίσαμε.. Το τι θα συναντήσετε εκεί σας το φυλάμε για έκπληξη, αρκεί μόνο να πούμε πως με αυτή την προσπάθεια ασχολούνται μέχρι και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού...